Congressen waarin geen heikele punten, controversiële ideeën, revolutionaire veranderingen en allerlaatste nieuwtjes aan de orde komen, zijn geen knip voor de neus waard. Voor een congres nemen honderden professionals een dag vrij van hun belangrijke werk. Je bent het als organisator aan hen verplicht dat er die dag ook werkelijk iets gebeurt. Mensen moeten tot échte uitwisseling komen van kennis, inzichten en standpunten.

Op het Getekend Verslag leggen wij alles vast wat er in de plenaire zaal, de wandelgangen en de deelsessies gebeurt. Soms komen communicatiemensen wat nerveus naar ons toe: “Wat hier staat druist eigenlijk in tegen ons beleid”, zeggen ze dan. Of: “Deze tekening is érg leuk, maar er zijn wel mensen in ons bestuur die juist niet willen dat het die kant op gaat.”

Tekeningen in plaats van tekst

Onze oplossing als tekenaars is de dialoog af te beelden: het prikkelende standpunt, de bezwaren ertegen en citaten van mensen die het wél willen. Juist rond dit soort onderwerpen wordt de openheid heel erg gewaardeerd door de congresdeelnemers: zo, dat is ook eindelijk eens gewoon bij de naam genoemd. Wat in de tekst van een officieel document lastig te vatten is, blijkt in enkele vierkante meters leuke tekeningen prima aan de orde te kunnen komen!

Uiteindelijk, als de dagvoorzitter aan het einde van de dag langs de tekeningen loopt en zo’n kluwen standpunten rond een heikel punt opleest, is er vaak niets meer aan de hand. Dit kwam natuurlijk ook tijdens de lunch aan de orde! Dit is misschien wel juist waarvoor je eens bij elkaar moet komen. In ieder geval leeft het kennelijk binnen de doelgroep.

Een goed congres omarmt discussie

Soms hebben wij het gevoel dat – als we de plaat aan het einde aanbieden aan de organisator – we een ‘paard van Troje’ meegeven naar kantoor. Er staat food for thought op de plaat. Onderwerpen die niet makkelijk zijn, die veel tegenstrijdige facetten kennen.

Als wij dat ‘paard van Troje’-gevoel hebben, zegt dat veel over de kwaliteit van het congres. Kennelijk zijn er mensen op afgekomen met verschillende achtergronden en hebben ze zich vrij gevoeld het achterste van hun tong te laten zien. Is er een groter compliment voor de organisator?